Ο Εργασιακός μεσαίωνας το 2010

                                                          ΔΗΛΩΣΗ


Η πρόσκληση του Υπουργού κ. Α. Λοβέρβου για την Δευτέρα 31 Μαΐου 2010
του Ν ί κ ο υ Κ ω σ τ ό π ο υ λ ο υ Προέδρου Εργαζομένων Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου & Μέλους Διοικητικού Συμβουλίου Γ.Σ.Ε.Ε.

Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, από τις πρώτες μέρες της εκλογής της και υποκύπτοντας στις πιέσεις της εργοδοσίας, έδειξε αποφασισμένη να προχωρήσει σε βίαιες και επώδυνες αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις της χώρας, εξαπολύοντας την σκληρότερη και πιο βάρβαρη επίθεση στην κοινωνία των εργαζομένων, από τη Μεταπολίτευση και μετά.
Καταστρατηγώντας κάθε έννοια κοινωνικού διαλόγου επεδίωξε αρχικά τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης, μέσα από χαλκευμένες δημοσκοπήσεις και ευφάνταστες συναντήσεις του Πρωθυπουργού με συνταξιούχους, που τον παρότρυναν να προχωρήσει σε μειώσεις μισθών και συντάξεων για το «κοινό καλό».
Όταν κατάλαβαν ότι τα επικοινωνιακά τους τεχνάσματα έπεσαν στο κενό, επιστράτευσαν την πρακτική του «διαίρει και βασίλευε», στοχοποιώντας συγκεκριμένες ομάδες εργαζομένων και προσδοκώντας, με αυτόν τον τρόπο να διασπάσουν την ενότητα και την ενιαία έκφραση της εργατικής τάξης.
Επιλέγοντας στο όνομα μιας απάνθρωπης ανταγωνιστικότητας να μετατρέψουν την Ελλάδα σε χώρα φθηνού εργασιακού κόστους, προσέφυγαν συνειδητά στη λύση του Δ.Ν.Τ.. Διαβουλεύτηκαν ως γνήσιοι οσφυοκάμπτες με την «τρόικα», μετατρέποντας το δημοσιονομικό έλλειμμα σε έλλειμμα επιβίωσης για τους μισθωτούς, τους άνεργους και τους συνταξιούχους.
Εκχώρησαν άνευ όρων κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας σε μια ομάδα «αριθμολάγνων τεχνοκρατών» και δεσμεύτηκαν για την απαρέγκλιτη εφαρμογή των, πλέον, αντεργατικών πολιτικών με την υπογραφή του «μνημονίου δανεισμού», επιτρέποντας έτσι την καθημερινή παραβίαση θεμελιωδών Συνταγματικών μας διατάξεων.
Αφού νομοθέτησαν τους 3845/2010 και 3846/2010, που δίνουν τη δυνατότητα για κατώτατους μισθούς σε κλαδικές και επιχειρησιακές συμβάσεις, χαμηλότερους από αυτούς που θα προβλέπονται από την ΕΓΣΣΕ -όταν με ευθύνη των εργοδοτών και της κυβέρνησης δεν έχει υπογραφεί ακόμα νέα ΕΓΣΕΕ- καλούν τους εργαζόμενους σε μια προσχηματική διαβούλευση, ώστε να νομιμοποιήσουν μια σειρά προειλημμένων αποφάσεων-βλαπτικών μεταβολών, που επιφέρουν ένα σύγχρονο κοινωνικό και εργασιακό μεσαίωνα.
Μας καλούν σε διάλογο για τον ΟΜΕΔ, όταν οι ίδιοι έχουν υπογράψει την ουσιαστική κατάργησή του και οι εκπρόσωποι των εργοδοτών αποχωρούν από τις διαδικασίες διαμεσολάβησης και διαιτησίας.
Προσδοκούν να βρουν «άλλοθι» στην παρουσία μας για την απελευθέρωση των απολύσεων και τη συρρίκνωση των αποζημιώσεων.
Αναζητούν συνενόχους για τη θεσμοθέτηση συμβάσεων των 520€ για τους νέους, την ώρα που η «ευελιξία» επεκτείνεται άναρχα και χωρίς κανόνες στην εγχώρια αγορά εργασίας και το σύγχρονο «δουλεμπόριο» των υπεργολαβιών και της ενοικίασης εργαζομένων ή το «μπλοκάκι» γίνονται κανόνας για να βρει κάποιος δουλειά.
Ως εκπρόσωποι των εργαζομένων υποστηρίζουμε διαχρονικά τον διάλογο και τον κάνουμε πράξη καθημερινά, συνομιλώντας με τους εργαζόμενους σε κάθε χώρο εργασίας, ώστε να εκφράσουμε με μεγαλύτερη επάρκεια τις πραγματικές ανάγκες του συνόλου του εργατικού δυναμικού της χώρας.
Απόρροια αυτού του διαλόγου είναι η υποχρέωση του Συνδικαλιστικού Κινήματος να συνεχίσει με μεγαλύτερη ένταση και δυναμική τους αγώνες του, προκειμένου να ανατραπούν αυτές οι ακραία νεοφιλελεύθερες πολιτικές, που υφαρπάζουν από τους Έλληνες πολίτες το δικαίωμα στην αξιοπρεπή δουλειά και διαβίωση, θίγοντας εργασιακές και ασφαλιστικές κατακτήσεις δεκαετιών.
Κύριε Υπουργέ, κανένας Έλληνας δεν αγωνιά σήμερα για τα αποτελέσματα της διαβούλευσης καθώς όλοι γνωρίζουν ότι αυτά είναι προαποφασισμένα και υπαγορευμένα από τους «νέους συμμάχους» σας, τους υπερεθνικούς-υπερατλαντικούς οργανισμούς, που αποφασίσατε «ετσιθελικά» να εμπλέξετε στο δημόσιο βίο της χώρας.
Οι πολίτες για το μόνο που νοιάζονται είναι για την ανατροπή τους.
Η Συνδικαλιστική Παρέμβαση, παρά τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις και το οργανωμένο σχέδιο απαξίωσης των Συνδικάτων, ενδυναμώνεται σημαντικά.
Όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι, άνεργοι και συνταξιούχοι βρίσκονται στους δρόμους και συμμετέχουν μαζικά στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις του Συνδικαλιστικού Κινήματος δημιουργώντας ένα ισχυρό κοινωνικό μέτωπο ανατροπής.