Πολλοί μιλούν για λαϊκούς ξεσηκωμούς, λίγοι τους εννοούν και ακόμα πιο λίγοι τους φοβούνται.
Το Συνδικάτο έχει αποδείξει πως όχι μόνο τις εννοεί ή τις επικαλείται, αλλά και προχωρά σε ρήξεις, όταν η ανάγκη το απαιτεί.
Το έδειξε και όταν ο Γ. Παπακωνσταντίνου εξήγγειλε προκλητικά, προκλητική επίσκεψη – ομιλία στην Κοζάνη.
Μετά την άμεση αντίδραση του Συνδικαλιστικού κινήματος, που έκφραζε το αίσθημα οργής των εργαζομένων της περιοχής μας, ήταν φυσικό ο σύντροφος Γ. Παπακωνσταντίνου να βγάλει φωτιές.
Δεν είναι ούτε αστείο ούτε ευχάριστο να θεωρείσαι αποδιοπομπαίος τράγος στον τόπο καταγωγής σου!
Αυτές, λοιπόν, τις φωτιές κάποιος έπρεπε, αντ’ αυτού, να τις σβήσει.
Έπρεπε να βρεθεί το κατάλληλο « πυροσβεστικό όχημα και υλικό»
«Χτυπάτε τους! Με όλα τα μέσα!¨»
Αυτή ήταν η εντολή και βρέθηκε γι΄αυτό το σκοπό ΚΑΙ ο Πάσχος Μανδραβέλης, εκ Κοζάνης ορμώμενος, στενό κολλητάρι του συντρόφου Γ. Παπακωνσταντίνου.
Ζαλώθηκε λοιπόν ο Πάσχος Μ τα απαραίτητα πυροσβεστικά υλικά ήτοι ¨γραφίδα και χαρτί¨ και άρχισε να πυροβολεί.
Ο στόχος –κατ΄εντολή- συγκεκριμένος, αλλά το Συνδικάτο …δεν ενδίδει!
Και τι δεν έγραψε ο Πάσχος Μ.!
Για αντισυγκέντρωση τύπου «καρφίτσα», για χωροφυλακή σκέψης, για τον «αείμνηστο» Τσαουσέσκου ιδεολογικό φίλο του φίλου του Γ. Παπακωνσταντίνου, για φανταστικές υπερωρίες νυχτιάτικες …για φαντάσματα ¨τύπου Πάσχου Σέρλοκ Χόλμς¨!
Αυτά, αλήθεια, θα λαμβάνονταν στα σοβαρά αν γραφόταν με το χέρι στην καρδιά και όχι με εντέλλεσθε !
Αν η ¨γραφίδα¨ εκτελεί διατεταγμένη υπηρεσία, τότε δολοφονείται η κοινή λογική και υπηρετεί το ¨σύστημα¨ που σκοτώνει.
Μία στημένη –διατεταγμένη υπηρεσία… υπηρετών, που πυροβολεί ειδικώς και αδιαλείπτως το Συνδικαλιστικό κίνημα που είναι και η μόνη, ίσως, υπολογίσιμη δύναμη που φοβάται το ¨σύστημα¨ (παρά)εξουσίας.
Η ¨αόρατος αρχή¨ έχει εντοπίσει την πηγή δύναμης και με δεδομένο πως ο επόμενος ακήρυχτος πόλεμός θα αφορά στον τομέα της ενέργειας, πιάνει πόρτες…
Το αγκάθι για κάποιους ήταν και θα είναι το Συνδικάτο.
Ο Πάσχος Μ., αντί να παίζει στο έργο τον Δούρειο Ίππο του ¨συστήματος¨ και να βγάζει τα απωθημένα του Γιώργου, ας κάνει τον κόπο να επισκεφθεί τα ορυχεία, τους ΑΗΣ και τα …νεκροταφεία της περιοχής.
Ίσως τότε, αν έχει φιλότιμο, να δείξει μεταμέλεια.
Ίσως τότε να αντιληφθεί το ότι η πραγματικότητα ΔΕΝ είναι παραμύθι όπως το κλασικό παραμύθι με τον κακό τον λύκο.
Ο Πάσχος Μ., γνωρίζει, στο τέλος αυτού, ποιος τρώει τα παιδάκια.
Και επειδή είναι φίλος με τον κακό λύκο, θολώνει τα νερά με την ¨χρυσή του πένα¨ ή τουλάχιστον αυτό θέλει να πιστεύει.
Μάλλον στο έρεβος ζει.
Αν ήθελε ο Πάσχος Μ. να ξεσπάσει, ας μιλούσε για τις χρυσές πένες της δημοσιογραφίας.
Τους πλασιέ των οπλικών συστημάτων, της SIEMENS, την φαρμακοβιομηχανιών, της περσινής ¨πανδημίας¨ με τα εμβόλια, ας μιλούσε για τα μέτρα του μνημονίου, για όλους αυτούς που πληρώνονται από τις κυβερνήσεις για να περνάνε μέσω του ¨τύπου¨ τα μηνύματα των ΕΧΟΝΤΩΝ και ΚΑΤΕΧΟΝΤΩΝ .
Ο συνδικαλισμός λοιδορήθηκε, υποτιμήθηκε, βλήθηκε αλλά ΠΟΤΕ δεν κάμφθηκε, δε πτοήθηκε, γιατί υπήρξε και υπάρχει ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ.
Λένε πάλι πως η Δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα, σίγουρα όμως πολλές φορές οδηγεί σε… αδιεξόδους.
Ψηφίζεις ΠΑΣΟΚ και σε κυβερνά το ΔΝΤ.
Μήπως εκεί υπάρχει ο εχθρός φίλε Πάσχο Μ.;
Μήπως αυτοί για να κυβερνήσουν, δε θέλουν συνδικάτα;
Η αξιοπρέπεια των πολιτών μπορεί να δεχτεί επίθεση και σκληρή κοροϊδία, αλλά δεν μπορούν να τους την πάρουν αν δεν υπάρξει παράδοση, αν δεν υπάρξει συνθηκολόγηση.
Το ΔΝΤ μετά των αντιπροσώπων του επιτίθεται και το Σ.Κ. αντιστέκεται.
Γνωρίζεις καλά, φίλτατε Πάσχο Μ., πως : ¨ο δανειστής είναι χειρότερος από τον ιδιοκτήτη σκλάβων.
Γιατί ο δουλοκτήμονας κατέχει μόνον το άτομό σου, αλλά ο δανειστής κατέχει την αξιοπρέπειά σου και την ορίζει¨.
Αυτά θέλεις να κρύψεις και συσκοτίζεις τον ορίζοντα με κροτίδες καπνού;
Όπως καλά γνωρίζεις, εδικά στην περιοχή μας και ειδικά αυτή τη στιγμή, το Σ.Κ. θεωρείται ο εχθρός, που οι ¨επιβήτορες¨ θέλουν να διαλύσουν κι εσύ, γνωρίζεις το γιατί.
Αν ο συνδικαλισμός είναι χαμένη υπόθεση, γιατί οι εργοδότες επιμένουν να οργανώνονται σε ενώσεις και επιμελητήρια;
Η αποβιομηχάνιση, η εντατικοποίηση εργασίας και συνειδήσεων και το ενεργειακό φιλέτο, δεν θέλουν οργανωμένη βάση.
Δε θέλουν συνδικάτα.
Μπορεί κάποια ζητήματα στο παρελθόν να έδειξαν σημεία κρίσης στα Συνδικάτα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως ο συνδικαλισμός είναι ξεπερασμένος και πρέπει να καταργηθεί.
Τώρα, σ’αυτήν την κρίση, το Σ.Κ. είναι απαραίτητο όσο ποτέ και οι όποιες αλλαγές, θα ξεκινήσουν από τα ίδια τα Συνδικάτα.
Μια ματιά στο ¨βαθύ¨ παρελθόν του Σ.Κ. δείχνει πως αυτό, αποτελεί εργαλείο για τις μάχες του μέλλοντος.
Ας (ξανα) ακούσουμε τον Στράτο του τραγουδιού : ¨πάρτο απόφαση βρε Στράτο να γραφτείς στο Συνδικάτο¨ κι ας απομονώσουμε τα ζιζάνια με τις χρυσές ¨πέννες¨!
Τελικά φίλτατε Πάσχο Μ., εχθρός της κοινωνίας δεν είναι το Συνδικαλιστικό Κίνημα αλλά όλοι αυτοί που ποτέ δεν είχαν και δεν έχουν φιλότιμο και αξίες ! αυτοί που αγοράζονται με τη φθηνότερη τιμή της αγοράς ακόμα και σε καιρούς εκπτώσεων !
Αυτός που είναι κακός μαθητής της ιστορίας του τόπου του, αυτός που ξέχασε από πού ξεκίνησε, τον τόπο που καθίσταται ¨έρημος¨ από αυτά που αφήνουν οι καπνοί και οι στάχτες του λιγνίτη για να φωτίζουν όλη την Ελλάδα, ΔΕΝ έχει το δικαίωμα να γίνει δάσκαλός της.
Καληνύχτα Γιώργο Μανδραβέλη !
Καληνύχτα Πάσχο Παπακωνσταντίνου !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου