Η αντίφαση την οποία είχε επισημάνει η υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Τίνα Μπιρμπίλη στο υπουργικό συμβούλιο της 15ης Απριλίου, (όταν ο κ. Παπακωνσταντίνου είχε κατά πρώτον παρουσιάσει το σχέδιο αποκρατικοποιήσεων), ότι δηλαδή δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί και η πώληση του 17% της ΔΕΗ και η παραχώρηση του 40% της λιγνιτικής παραγωγής της, βρέθηκε στο επίκεντρο της χθεσινής συνάντησης των δύο υπουργών.
Τότε ο πρωθυπουργός, όπως είχε αποκαλύψει αποκλειστικά το energypress αφού άκουσε την επιχειρηματολογία της κ. Μπιρμπίλη είχε δώσει εντολή στον κ. Παπακωνσταντίνου «να δει το θέμα με την Τίνα». Χθες πραγματοποιήθηκε προς τούτο η πρώτη συνάντηση των δύο υπουργών, η οποία πιθανότατα θα επαναληφθεί. Η στάση στην οποία καταλήγουν από κοινού φαίνεται ότι είναι να ζητήσει η χώρα από την Κομισιόν κάποιου είδους αναβολή εφαρμογής της απόφασης για παραχώρηση του 40% των λιγνιτών. Θα δεχτούν κάτι τέτοιο οι κοινοτικοί στα "παρα πέντε" της σχετικής διαδικασίας, η οποία θα έπρεπε ήδη να έχει ολοκληρωθεί; Δεν θεωρείται το πιθανότερο, ωστόσο η προσπάθεια από την κυβέρνηση θα γίνει.
Ή το ένα ή το άλλο
Οι επισημάνσεις που είχε διατυπώσει η κ. Μπιρμπίλη φαίνεται ότι αποτελούν πλέον κοινό τόπο στην κυβέρνηση, και κατά τη χθεσινή συνάντηση αναζητήθηκαν τρόποι για να παρουσιαστεί η επιχειρηματολογία αυτή στην κοινότητα. Η πρώτη κρούση μάλιστα δεν αποκλείεται να γίνει ακόμα και αύριο, πριν δηλαδή από την έλευση της τρόικας, το πρώτο κλιμάκιο της οποίας φτάνει στην Αθήνα την Τρίτη.
Ποιό είναι το θέμα επί της ουσίας; Η Τίνα Μπιρμπίλη έχει θέσει θέμα «εσωτερικής αντίφασης» των όσων προβλέπονται στο σχέδιο αποκρατικοποιήσεων για τη ΔΕΗ, καθώς όπως δηλώνει «εφόσον προχωρήσει η μετοχοποίηση, τότε δεν μπορεί να δοθεί και το 40% της λιγνιτικής παραγωγής σε τρίτους». Η επιχειρηματολογία της υπουργού βασίζεται σε δύο στοιχεία:
Το ένα είναι ότι η παραχώρηση του 40% των λιγνιτών είναι μια εξ αντικειμένου αποδυνάμωση της ΔΕΗ. Συνεπώς είναι αντίθετη με την πρόθεση της κυβέρνησης να πουλήσει ποσοστό του μετοχικού κεφαλαίου, καθώς μια αποδυναμωμένη ΔΕΗ είναι μια «φθηνότερη» ΔΕΗ. «Όταν θέλεις να πουλήσεις ποσοστό μιας επιχείρησης την ενισχύεις, δεν της αφαιρείς πλεονεκτήματα» λέει χαρακτηριστικά.
Το δεύτερο είναι ότι η πίεση της Κομισιόν σχετικά με την άρση της «αποκλειστικότητας» της ΔΕΗ στη χρήση του λιγνίτη και την ανάγκη πρόσβασης ιδιωτών στα λιγνιτικά αποθέματα, ασκείται με βασικό επιχείρημα ότι η ΔΕΗ είναι δημόσια επιχείρηση, ότι δηλαδή το δημόσιο κατέχει το 51% του μετοχικού κεφαλαίου της. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά την εκδίκαση, της ένστασης που έχει υποβάλει η ΔΕΗ στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο εναντίον της σχετικής απόφασης της Κομισιόν του 2008, το βασικό νομικό επιχείρημα της Κομισιόν ήταν, ακριβώς, ο χαρακτήρας της ΔΕΗ ως δημόσιας επιχείρησης.
Υπενθυμίζεται ότι με την απόφαση του 2008 (την οποία προσπαθεί να ακυρώσει η ΔΕΗ παρότι η εφαρμογή της έχει παγώσει ενόψει της υποβολής πρότασης ισοδύναμου αποτελέσματος εκ μέρους της χώρας μας ) υποχρεώνεται η Ελλάδα ή να ανοίξει σε ιδιώτες τα «παρθένα» λιγνιτικά κοιτάσματα σε Ελασσόνα και Δράμα ή να πουλήσει η ΔΕΗ το 40% των λιγνιτικών σταθμών της.
Το επιχείρημα λοιπόν της κ. Μπιρμπίλη είναι ότι από τη στιγμή που το Δημόσιο, πουλώντας το 17% της ΔΕΗ, παύει να έχει την πλειοψηφία της επιχείρησης, δεν είναι υποχρεωμένο και δεν είναι σωστό να προχωρήσει και στη παραχώρηση του 40% της λιγνιτικής παραγωγής. «Ή το ένα, ή το άλλο, και τα δύο δεν γίνεται», είπε η υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας στο υπουργικό συμβούλιο, χωρίς να πάρει η ίδια θέση για το ποια από τις δύο κινήσεις είναι προτιμότερη.
Θα ζητήσουν «έκπτωση» στους λιγνίτες
Πρέπει να σημειωθεί ότι για το θέμα των λιγνιτών το βασικό «μέτωπο» είναι με την κοινότητα και συγκεκριμένα με τη Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Κομισιόν, με την οποία συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις για τη λεγόμενη «ισοδύναμη λύση», δηλαδή για τα swaps.
Ως γνωστόν, μετά το market test που πραγματοποίησε η Κομισιόν με βάση την ελληνική πρόταση για swaps λιγνιτικής ενέργειας της ΔΕΗ , έχει υπάρξει ένας μαραθώνιος επαφών, επιστολών, e mails κ.λπ., και, μετά από αυτά, έχει έρθει η ώρα για να καταθέσει η χώρα μας την τελική της πρόταση (ισοδύναμη λύση) για την εξασφάλιση πρόσβασης των ιδιωτών στα λιγνιτικά αποθέματα. Στην πραγματικότητα, μέχρι το Πάσχα θάπρεπε να υποβληθεί η τελική ελληνική πρόταση.
Μετά τη χθεσινή συνάντηση Παπακωνσταντίνου – Μπιρμπίλη κατά την οποία συζητήθηκαν εναλλακτικές λύσεις και η βέλτιστη τακτική έναντι της κοινότητας, πιθανότερο θεωρείται το αίτημα που θα υποβάλει η κυβέρνηση να αφορά την άρση της υποχρέωσης για παραχώρηση του 40% των λιγνιτών. Η άλλη περίπτωση, να κάνει δηλαδή πίσω η κυβέρνηση στην ιδιωτικοποίηση του 17%, θεωρείται απίθανη καθώς το οικονομικό επιτελείο έχει ανάγκη να δηλώσει προς τους δανειστές μας την αποφασιστικότητά του στον τομέα των αποκρατικοποιήσεων και η ΔΕΗ είναι η πλέον εμβληματική περίπτωση.
Ή το ένα ή το άλλο
Οι επισημάνσεις που είχε διατυπώσει η κ. Μπιρμπίλη φαίνεται ότι αποτελούν πλέον κοινό τόπο στην κυβέρνηση, και κατά τη χθεσινή συνάντηση αναζητήθηκαν τρόποι για να παρουσιαστεί η επιχειρηματολογία αυτή στην κοινότητα. Η πρώτη κρούση μάλιστα δεν αποκλείεται να γίνει ακόμα και αύριο, πριν δηλαδή από την έλευση της τρόικας, το πρώτο κλιμάκιο της οποίας φτάνει στην Αθήνα την Τρίτη.
Ποιό είναι το θέμα επί της ουσίας; Η Τίνα Μπιρμπίλη έχει θέσει θέμα «εσωτερικής αντίφασης» των όσων προβλέπονται στο σχέδιο αποκρατικοποιήσεων για τη ΔΕΗ, καθώς όπως δηλώνει «εφόσον προχωρήσει η μετοχοποίηση, τότε δεν μπορεί να δοθεί και το 40% της λιγνιτικής παραγωγής σε τρίτους». Η επιχειρηματολογία της υπουργού βασίζεται σε δύο στοιχεία:
Το ένα είναι ότι η παραχώρηση του 40% των λιγνιτών είναι μια εξ αντικειμένου αποδυνάμωση της ΔΕΗ. Συνεπώς είναι αντίθετη με την πρόθεση της κυβέρνησης να πουλήσει ποσοστό του μετοχικού κεφαλαίου, καθώς μια αποδυναμωμένη ΔΕΗ είναι μια «φθηνότερη» ΔΕΗ. «Όταν θέλεις να πουλήσεις ποσοστό μιας επιχείρησης την ενισχύεις, δεν της αφαιρείς πλεονεκτήματα» λέει χαρακτηριστικά.
Το δεύτερο είναι ότι η πίεση της Κομισιόν σχετικά με την άρση της «αποκλειστικότητας» της ΔΕΗ στη χρήση του λιγνίτη και την ανάγκη πρόσβασης ιδιωτών στα λιγνιτικά αποθέματα, ασκείται με βασικό επιχείρημα ότι η ΔΕΗ είναι δημόσια επιχείρηση, ότι δηλαδή το δημόσιο κατέχει το 51% του μετοχικού κεφαλαίου της. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά την εκδίκαση, της ένστασης που έχει υποβάλει η ΔΕΗ στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο εναντίον της σχετικής απόφασης της Κομισιόν του 2008, το βασικό νομικό επιχείρημα της Κομισιόν ήταν, ακριβώς, ο χαρακτήρας της ΔΕΗ ως δημόσιας επιχείρησης.
Υπενθυμίζεται ότι με την απόφαση του 2008 (την οποία προσπαθεί να ακυρώσει η ΔΕΗ παρότι η εφαρμογή της έχει παγώσει ενόψει της υποβολής πρότασης ισοδύναμου αποτελέσματος εκ μέρους της χώρας μας ) υποχρεώνεται η Ελλάδα ή να ανοίξει σε ιδιώτες τα «παρθένα» λιγνιτικά κοιτάσματα σε Ελασσόνα και Δράμα ή να πουλήσει η ΔΕΗ το 40% των λιγνιτικών σταθμών της.
Το επιχείρημα λοιπόν της κ. Μπιρμπίλη είναι ότι από τη στιγμή που το Δημόσιο, πουλώντας το 17% της ΔΕΗ, παύει να έχει την πλειοψηφία της επιχείρησης, δεν είναι υποχρεωμένο και δεν είναι σωστό να προχωρήσει και στη παραχώρηση του 40% της λιγνιτικής παραγωγής. «Ή το ένα, ή το άλλο, και τα δύο δεν γίνεται», είπε η υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας στο υπουργικό συμβούλιο, χωρίς να πάρει η ίδια θέση για το ποια από τις δύο κινήσεις είναι προτιμότερη.
Θα ζητήσουν «έκπτωση» στους λιγνίτες
Πρέπει να σημειωθεί ότι για το θέμα των λιγνιτών το βασικό «μέτωπο» είναι με την κοινότητα και συγκεκριμένα με τη Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Κομισιόν, με την οποία συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις για τη λεγόμενη «ισοδύναμη λύση», δηλαδή για τα swaps.
Ως γνωστόν, μετά το market test που πραγματοποίησε η Κομισιόν με βάση την ελληνική πρόταση για swaps λιγνιτικής ενέργειας της ΔΕΗ , έχει υπάρξει ένας μαραθώνιος επαφών, επιστολών, e mails κ.λπ., και, μετά από αυτά, έχει έρθει η ώρα για να καταθέσει η χώρα μας την τελική της πρόταση (ισοδύναμη λύση) για την εξασφάλιση πρόσβασης των ιδιωτών στα λιγνιτικά αποθέματα. Στην πραγματικότητα, μέχρι το Πάσχα θάπρεπε να υποβληθεί η τελική ελληνική πρόταση.
Μετά τη χθεσινή συνάντηση Παπακωνσταντίνου – Μπιρμπίλη κατά την οποία συζητήθηκαν εναλλακτικές λύσεις και η βέλτιστη τακτική έναντι της κοινότητας, πιθανότερο θεωρείται το αίτημα που θα υποβάλει η κυβέρνηση να αφορά την άρση της υποχρέωσης για παραχώρηση του 40% των λιγνιτών. Η άλλη περίπτωση, να κάνει δηλαδή πίσω η κυβέρνηση στην ιδιωτικοποίηση του 17%, θεωρείται απίθανη καθώς το οικονομικό επιτελείο έχει ανάγκη να δηλώσει προς τους δανειστές μας την αποφασιστικότητά του στον τομέα των αποκρατικοποιήσεων και η ΔΕΗ είναι η πλέον εμβληματική περίπτωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου